Feest! We schreven met ons stuk over La Tana, onze favoriete Italiaan in Brussel, onze 100ste recensie voor deze digitale online weblog. Hoog tijd om wat schaamteloos nieuwe content te creëren, door een willekeurig samenraapsel van artikels over Brussel te bundelen. Gelukkig zijn we zo eerlijk om ook onze aller-aller-aller-favoriet van Brussel prijs te geven. Maar daarvoor moet je wel eerst even door enkele alinea’s vol herkauwde content.
Toprestaurants in Brussel zijn niet altijd top.
Brussel heeft altijd een speciale plaats gehad binnen onze werking: Maar liefst 18% van de officiële Lunch Clubs vond plaats in Brussel. Geen enkele andere stad doet beter. Brussel ma belle, maar niet altijd. Denk maar aan het tegenvallend bezoek in 2009 aan Belga Queen, zij hadden ons foutief gelokt onder de noemer ‘biergastronomie’. Gelukkig zijn er nog steeds onafhankelijke webredacteurs die zulke onzinsballonnen meteen doorprikken. Nog zo’n tegenvaller was wat normaliter wél een topper had moeten zijn: de viering van 10 jaar Ottenburg Business Lunch Club in Villa in the Sky. Twee sterren, zogezegd, maar niet voor ons. Awoert! Nog zo’n tegenvallende ster in Brussel: het inmiddels -vermoedelijk door onze recensie- ter ziele gegane Jaloa. Wij kondigden hun teloorgang destijds aan en in de plek is inmiddels al iets nieuw en hip verschenen. Maar het was niet al kommer en kwel in Brussel. Denk maar aan het bezoekje aan het eethuis van Yves Mattagne, de Sea Grill. Top. Top. Top.
Over de andere officiële bezoeken met the full cast (Les Foudres in Elsene, Le Pigeon Noir in Ukkel, Les Potes en Toques in Ganshoren, La Brouette in Anderlecht) verschenen geen recensies. We besparen u de details waarom, zodat het enigszins spannend lijkt en u met vrienden kan gissen naar de ware toedracht van de afwezigheid van artiekels.
We gingen ook buiten de officiële bezoeken af en toe snuisteren in het aanbod van de Brusselse horeca:
* Vegetarisch eten bij Shanti in Etterbeek.
* Nog steeds geen vlees, maar wel vis eten in La Marée, Brussel.
* Brunchen in het Egmontpark, Brussel
* Heerlijk smullen in de plek van het moment: Officina, Brussel.
* We gingen vroeger ook al eens Italiaans eten, in Easy Tempo, Brussel.
* De Creoolse keuken hebben we ook 1 keer geprobeerd, in La Case Créole, Elsene.
De ultieme tip: Het gezelligste restaurant van Brussel – De La Bourse
In de voorbije 10 jaar zijn we echter ook vaak terug gekeerd naar de plek waar we ons het meeste thuis voelen: Restaurant de La Bourse. Sinds 2012 gevestigd in de Vlaamse Steenweg, in het huis van patron Abdel, in hartje Brussel. Een noodgedwongen verhuis, want voordien zaten ze in de Visverkopersstraat tot een of andere flutwinkel voorrang kreeg van de harteloze eigenaar. Maar bref, het is het gezelligste familierestaurant van Brussel.
Bij binnenkomst word je persoonlijk en hartelijk begroet. Als wij gaan, hoeven we zelfs onze bestelling niet meer op te noemen: er staan prompt 2 westmalle tripels klaar, een steak béarnaise seignant en een steak au poivre crème à point gebakken. De calvados achteraf bij de rekening hoort erbij. Oh, en de frietjes zijn à volonté. Zeker dadde.
In totaal klokken we tegenwoordig af op zo’n 40,50 euro voor die twee plats. 40,50?! In hartje Brussel. Die mannen zijn zot. Ja, die mannen zijn zot van eerlijk voedsel voor eerlijke klanten. Een babbeltje hier. Een folieke daar. Ze konden hun ogen niet geloven toen we er eens mosselen gingen eten in plaats van de vertrouwde steaks. Gelachen dat we samen hebben. We zijn er al op de middag geweest en te lang blijven hangen, we zijn er al bezopen binnengetitst, we zijn er al met de vrouwen geweest, met vrienden, alleen… Maakt allemaal niet uit, het is thuiskomen en we zouden er graag voor betalen, voor dat heerlijke gevoel, maar dat kan dus niet wegens absurd goedkoop. En sympa, zeiden we dat al?
Weet u, die permanente zoektocht naar leuke adresjes in Brussel om te gaan smullen is enkel mogelijk als je een goede thuishaven hebt en dat is La Bourse voor ons. Alsof de bomma heeft gekookt. Met liefde en smaak. Een verborgen parel, waar we om de zoveel maanden naartoe worden gezogen. Zoals Narciss naar Goldmund, uit het gelijknamige boek van Hermann Hesse. Een cultroman die door elke generatie opnieuw wordt ontdekt. En dat hopen wij ook van Restaurant De La Bourse. En stiekem dan ook weer niet.
Abdel, we love you.
