Een middag in Brussel. We hebben gereserveerd in restaurant La Marée, bekend, hoe kan het ook anders, voor de verse vis. Een klein gezellig restaurant met een, euh, “Brussels” interieur, wat dat precies ook moge zijn. De vele (kranten)knipsels aan de muur doen vermoeden dat hier nog wel wat volk over de vloer komt. Ik moet nog wat wachten op mijn compagnon en bestel alvast een aperitiefke. Sla me dood, maar weet begot niet meer wat het was. ’t Ging vlot naar binnen! De meeuwengeluiden uit de boxen dringen nu pas tot me door. Even waan ik mij op Brussel-plage. Een paar minuten later zijn we voltallig.
Genoeg stof om over te praten, ook tijd genoeg, dus gaan we voor een voorgerecht. Mijn overbuur, trouwens leverancier van een paar heerlijke wijnen aan dit établissement, maar dat is voor zo dadelijk, gaat voor de garnaalkroketten van het huis; ik ga voor de vissoep. Uiteraard wordt er een wijn gekozen die mijn compagnon hier mag afzetten, maar dat beklaag ik mij allerminst, zo blijkt. Het wordt de witte huiswijn, “Cuvée La Marée”, een Chardonnay uit de Pays d’oc. Niet duur en heel lekker! In afwachting van de voorgerechten krijgen we plakjes smaakvolle ham met brood, zo veel dat we er een paar van moeten laten liggen, zonde. De vissoep is heerlijk, lichtjes pikant. En aan het tempo dat de garnaalkroketten aan de overkant naar binnen worden gespeeld, heb ik zo’n vermoeden dat die ook meer dan OK zijn.
Voor het hoofdgerecht gaan we beiden voor de “Sol Meunière”. Ik heb me laten vertellen dat dat hier serieuze sollen zijn en kijk er naar uit. Het klopt inderdaad. De vlotte en vriendelijke ober – Franstalig en het Nederlands komt er niet echt door, enige minpuntje – brengt ons gezwind twee teloren met een deftig stukske vis. Dat wordt smullen! Vergezeld van frietjes met zelfgemaakte mayonaise en niet al te veel overbodige garnituur, zo moet dat zijn. Perfect klaargemaakt, die tong! De fles wijn loopt intussen naar zijn einde, maar gezien we beiden nog moeten presteren, genieten we wat langer van onze slokjes. Een koffietje kan er wel nog van af.
De prijs is niet supergoedkoop, maar prijs/kwaliteit niks op aan te merken. Waar vind je wel een stukske vis onder de 20 euro… Een geslaagde onderneming dus : lekker eten, heerlijke wijn, fijn gezelschap, vriendelijke bediening, charmant interieur en rustige meeuwen.
One thought on “Recensie visrestaurant La Marée, Brussel”